Ülkede en fakir iller konumunda olmaktan kurtulamamış olan ilimizin bu hali, makus talihle birleştirilirken her geçen gün daha da kötüye giden ekonomik sıkıntılar, üzüntü verici görüntülerle karşı karşıya kalınmasını sağlıyor.
Sabahçı ve akşamçı olarak okula giden ve kendilerinden eğitimde başarı beklenen öğrenciler, okuldan artan zamanı geçim sıkıntısını gidermekle geçiriyor. Hal böyle olunca ellerindeki tepsilerle tatlı satmakla meşgul olan öğrencilerin, eğitimde kendilerinden bekleneni verebilmeleri ise imkansız gibi görünüyor. Bu manzara hiç değişmeyecek. Muş’ta aile bütçesine ve cep harçlığına katkı sunmayı amaçlayanların ortaya çıkardığı manzaralara çok sık rastlanıyor. Okul okumaya gönderilen çocuklar, hem okul okumak, hem de para kazanmakla meşgul oluyor. Sabahçı ve akşamcı olarak okula giden ve kendilerinden eğitimde başarı beklenen öğrenciler, okuldan çıktıktan sonra, bir şeyler satarak, hem aile bütçesine katkı sağlıyor, hem okul giderlerini karşılıyor, hem de cep harçlıklarını çıkartıyorlar. Akşam eve dönünce de, ev ödevlerini yapmaya çalıştıklarını söyleyen, çalışmak zorunda kalan öğrenciler şunları söylediler; “Okul zamanındaki vaktimizi bir şeyler satarak geçiriyoruz. Çalışmak zorundayız. Ailelerimiz yoksul, mecburen çalışıyoruz. Çalışarak hem ailemize katkıda bulunuyor, hem okul masraflarımızı karşılıyor, hem de cep harçlığımızı çıkartıyoruz. Kış aylarında da çalışmaya devam ediyoruz. Kimimiz tatlı satıyor, kimimiz selpak satıyor, kimimiz tartıyor bunun gibi işler yapıyoruz. Çalışmak derslerimizi etkiliyor ama mecburen çalışıyoruz” dediler.
Muş Ovası Gazetesi
