Muşta bugüne kadar keşfedilmeyen doğa ve turizm güzellikleri yeni yeni görücüye çıkıyor. Muşun Korkut İlçesi Sarmaşık Köyü yakınlarında orta çağa ait yerleşim yeri keşfedildi.
Muş Kültür ve Turizm Müdürü Hayrettin Çetin tarafından köylülerin ihbarı üzerine bulunan yerde, inceleme başlatıldı.
100. Yıl Üniversitesi Sarmaşık Köyü yakınlarındaki alanda inceleme yaptı. Kaya içine oyulan yaklaşık 20 ev bulan heyet, alanda yaptığı incelemede orta çağa ait kalıntıları tespit etti. 100. Yıl Üniversitesi uzmanları alanda yapacağı çalışmanın ardından bölgedeki evler ilk kez tescillenecek. Kültür ve Turizm İl Müdürü Hayrettin Çetin :Zaman zaman aldığımız duyumların ardından yüzey çalışması yapıyoruz. Sarmaşık köyünde yaptığımız ilk incelemenin ardından Van 100. Yıl Üniversitesi’nden destek istedik. Onlarda burada inceleme başlattı. Yapılan yüzey araştırmasının ardından bu alan Van Kültür Varlıklarını Koruma Vakfı tarafından koruma altına alınacaktır dedi.
Orta Çağ, Avrupa tarihinin geleneksel ve şematik olarak üç bölüme ayrılışında, ortada kalan çağa verilen isimdir. Batı Roma İmparatorluğunun çöküşü ile başlayıp Rönesans Hareketi ile başlayan bir dönem içerisinde kademeli olarak son bulur. Bu üç çağ: Antikitenin klasik uygarlıkları (Antik Çağ), Orta Çağ ve Modern Zamanlardır. Batı Avrupanın Orta Çağı genellikle Batı Roma İmparatorluğunun çöküşü ile ulusal monarşilerin yükselişi, Avrupalılarca denizaşırı keşiflerin başlaması, hümanist canlanma ve 1517de başlayan Protestan Reformasyonu arasındaki zaman dilimi olarak tanımlanmıştır. Bu çeşitli değişiklikler Erken dönem Modern zamanın başlangıcını oluşturmaktadır ve Sanayi Devrimine öncülük etmiştir. Ayrıca 1453teki İstanbulun Fethi sonrası gelişen olaylar ve Avrupa ya olan etkileri, Avrupa da Orta Çağın bitişini işaret eden önemli olaylardan biri olarak görülmektedir. Roma İmparatorluğu en geniş sınırlarına ikinci yüzyılda ulaştı.
Bunu takip eden iki yüzyıl Roma İmparatorluğunun yavaşça çöküşüne ve sınırlardaki kontrolü yitirmesine şahit oldu. 285’te imparator Diocletian imparatorluğu doğu ve batı olmak üzere ikiye bölmüştü. Bu doğu-batı ayrımı imparatorluğun başkentini Konstantinopolis’e taşıyan Konstantin döneminde de devam etti. Roma İmparatorluğunun sınır komşuları daha güçlü hale geldiğinden, 4. yüzyılda imparatorluğun askeri harcamaları arttı. Daha önce ticaret ilişkileri içinde bulundukları kabileler imparatorluğun içine sızarak zenginliğinden yararlanmaya çalıştılar. Diocletian reformlarıyla vergi sistemini ve orduyu düzenledi ayrıca yönetimde güçlü bir bürokrasi oluşturdu. Bu reformlar imparatorluğa zaman kazandırdı ancak bu reformlar çok fazla para gerektirdi. Roma’nın düşen geliri imparatorluğu vergilere bağımlı kıldı. Gelecekti aksilikler Roma’nın zenginliğini ordusuna harcamasına neden olacaktı. Bu sınır genişletme döneminde ekonomik sorunlar kritik bir problem haline gelecekti.
378’deki Adrianople Savaşı yenilgisi Roma ordusuna çok fazla zarar verdi ve imparatorluğun batısını savunmasız bırakılmasına neden oldu. Batı da güçlü ordu olmaması ve imparator Konstantin’den herhangi bir kurtuluş vaadi gelmemesinden dolayı imparatorluğun batısı uzlaşma yoluna girdi. Geleneksel tarihte ‘Barbar akınları’ olarak bilinen ‘Göç Dönemi’ oldukça anlaşılması güç ve aşamalı bir dönemdi. Bazı tarihçiler bu döneme ‘Karanlık Çağ’ adını verdi. Bu dönemdeki barbar kavimlerin bazıları Roma’nın klasik kültürünü inkar ederken, bazıları ise tamamen kabullendi hatta göz dikti.Ostrogot lideri Thedoric bu kültürü kabullenen ve kendini Roma kültürünün mirasçısı olarak görenlere bir örnektir.
Hunlar, Bulgarlar, Avarlar, Macarların yanında birçok Cermen kavim ve Slav halklar, Roma sınırlarına göç ettiler. Bazı gruplar Roma senatosu ya da imparatorunun onayıyla Roma sınırlarına yerleşti. Tarımsal arazi karşılığında bu kavimler Roma’ya askeri destek sundu.Diğer saldırılar küçük çaplı, yağmalama amaçlı saldırılardı. Bu saldırıların en bilineni 410’da Vizigotlar tarafından gerçekleştirilen ve Roma’nın yağmalanmasıyla sonuçlananıdır.
5. yüzyılda Roma’nın kurumları çökmeye başladı. Batı’nın son imparatoru Romulus Augustus 476’da barbar kral Odoacer tarafından tahttan indirildi. Doğu Roma İmparatorluğu (batının tamamen düşmesinden sonra Bizans İmparatorluğu) düzenini batıyı kendi kaderine terk ederek sağladı. Bizans imparatorlarının bu sınırlarda hak iddia etmesine rağmen barbar krallar kendilerini batının imparatoru olarak görmeye başladı. Bundan sonraki üç yüzyıl boyunca batının yasal bir imparatoru olmayacaktı. Bunun yerine barbar desteği sağlayan krallar tarafından yönetildi.
Bazı krallar sadece vekillik alarak kral unvanıyla yönetirken bazıları kendi isimleriyle yönetti. 5.yüzyıl boyunca şehirler düşmeye başladı ve güçlendirilen duvarlarla korunmaya çalışıldı. İmparatorluğun batısı altyapısal olarak çöküşler yaşadı ve merkez yönetim tarafından müdahale edilmedi. Şehirlerde yapılan savaş arabası yarışları, yolların düzenlenmesi, su kemerleri gibi düzenlemeleri genellikle piskoposlar tarafından yapıldı. Hippo piskoposu Augustinus yönetici gibi davranan piskoposların bir örneğidir.
Muş Ovası Gazetesi
